Balizko erroten erresuma / Koldo Izagirre ; [Jose Luis Otamendiren epilogoa]

Erresuma hau lurralde arriskutsua da, geografo zaharrek bezain zuhur ibili behar duzu eta ausart.: Bazterra luzaz itsaskatu, arrokak zeharkatu, itsuarena egin hitzen distira traidoreari. Hala jaso ahal izanen duzu lehen mapa bat. Eta ondoren untzia husteko erabakia hartu behar zenuke. Lan gaitza. Sasipeetan fusilariak dauzkazu zain, eta honez gero ikasia duzezu bazterrik hurbilenak ez dizula beti lehor tinkoa eskaintzen. Heriotzearen hondartza zabala da. Erroten Erresuman untzak jandako paretak ikusiko dituzu. Esanen dizute alferrik daudela errotak ,harria trabatua dagoela, ardatza sua bizteko txikitu behar izan zutela. Dena adierazia dagoela iadanik, eta alea bere gordinean irentsi behar dela. Eta irindu gabeko bertsoa eskainiko dizute beren kabiatik beleek. "Balizko Erroten Erresuman iturrien bekatu eginen dizute, ur mehegiak datozela entzunen duzu, ezinezkoa dela materialea lantzea. Iturriak aspaldian agortu zirenez ez omen dago indarrik errotarria mugitzeko. Milaka aldiz ehotutako hitzek ezin dutela ezer berririk eman. Eta orduan Balizkotasuna aldarrikatu beharko duzu, eta beleak uxatu errotetarik: Poesia heriotzearen mota guztiei jazartzen zaien errealitatearen hitza asmatua da. Eta zeuk sortu beharko dituzu iturriak.